Znany zarówno jako założyciel i kierownik zespołu Concerto Italiano, jak i klawesynista, organista i pianista grający na historycznych instrumentach. Według „The Times”: „człowiek, dzięki któremu muzyka włoska znowu brzmi włosko” – gdyż skupiając się przede wszystkim na repertuarze włoskiego manieryzmu i baroku, stara się nadać interpretacjom śpiewność i ekspresję, właściwe dla stylu z XVII i XVIII wieku. Poza kierowaniem Concerto Italiano prowadzi też intensywną działalność solową, goszcząc na festiwalach na całym świecie, od Japonii, przez Europę, po Stany Zjednoczone. Często występuje także jako dyrygent gościnny, prowadzi też liczne spektakle operowe. Wiele jego płyt otrzymało wyróżnienia i nagrody międzynarodowej krytyki muzycznej, wśród których wymienić można „Grand Prix du Disque” i nagrodę „Preis der deutschen Schallplattenkritik”.

Założony w 1984 roku zespół, który wychodząc od repertuaru madrygałowego – przede wszystkim Monteverdiego i Marenzia – a dochodząc do dzieł orkiestrowych i operowych XVIII wieku, zrewolucjonizował kryteria wykonawstwa muzyki dawnej. Grupa regularnie występuje w najważniejszych centrach, a jej nagrania zyskały niezliczone dowody uznania ze strony krytyki muzycznej – m.in. pięć „Gramophone Awards”, dwie „Grand Prix du Disque”, trzy nagrody „Preis der deutschen Schallplattenkritik” i in. Na przestrzeni niespełna czterech dekad działalności zespół wydał ponad czterdzieści albumów oraz realizował pasjonujące projekty muzyczne, m.in. trylogię oper Monteverdiego w mediolańskiej La Scali, europejskie tournée z „Cain, overo il primo omicidio” A. Scarlattiego i z programem polifonii rzymskiej z końca XVII wieku (wraz z RIAS Kammerchor). We współpracy z Narodową Biblioteką Uniwersytecką w Turynie Concerto Italiano nagrało większość znanych do tej pory oper i koncertów Vivaldiego, z których część nie była wykonywana od ponad 300 lat.

Skrzypek, urodzony w Argentynie. Studiował grę na skrzypcach w Buenos Aires, by następnie kontynuować studia nad muzyką dawną w Schola Cantorum Basiliensis. W roli solisty lub koncertmistrza występował z takimi formacjami jak: Les Arts Florissants, Le Concert des Nations, Concerto Köln, Les Musiciens du Louvre, Hespèrion XXI, Concerto Vocale Gent, Les Talens Lyriques. Regularnie współpracuje z Orquesta Barroca de Sevilla. Od 1999 roku razem z Céline Frisch prowadzi zespół muzyki dawnej Café Zimmermann. Zajmuje się również działalnością pedagogiczną: uczył m.in. w Escola Superior de Música de Catalunya w Barcelonie oraz Conservatoire à Rayonnement Régional w Nicei. Gra na skrzypcach Giovanniego Battisty Guadagniniego z 1758 roku.

Powołany do życia w 1999 roku czołowy francuski zespół specjalizujący się w wykonawstwie muzyki baroku. Prowadzony przez skrzypka Pabla Valettiego i klawesynistkę Céline Frisch, skupia solistów pragnących wskrzeszenia muzycznej rywalizacji, jaka miała miejsce w kawiarni Gottfrieda Zimmermanna w XVIII-wiecznym Lipsku. Ceniony w kraju i za granicą, od lat wykonuje w prestiżowych salach koncertowych i międzynarodowych festiwalach. Uznaniem cieszą się nie tylko koncerty czy muzyczne kolaboracje z największymi nazwiskami muzyki dawnej (jak Gustav Leonhardt, Dominique Visse, Roberta Invernizzi, Sophie Karthäuser), ale i ich dokonania na polu fonograficznym, przede wszystkim albumy z interpretacjami twórczości koncertowej J.S. Bacha. Od 2011 roku rezydują w Grand Théâtre de Provence.

Studiował grę na klawesynie w paryskiej Schola Cantorum u Huguette Dreyfus, następnie w Koninklijk Conservatorium w Hadze u Boba van Asperena, a w 1991 roku założył zespół Les Talens Lyriques, co pozwoliło mu sięgnąć po cały repertuar barokowy i klasyczny. Początkowo postrzegany był jako wybitny klawesynista, nagrywając szereg szczególnie wysoko ocenianych płyt, prędko jednak zbudował swą pozycję także jako dyrygent, prowadząc swój zespół w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata. Jego kompletne edycje dzieł klawesynowych Couperina, Rameau, d’Angleberta i Forqueray’a, podobnie jak nagrania utworów Bacha, uznawane są za nagrania referencyjne. Jako dyrygent gościnny występuje m.in. w teatrach Liceu w Barcelonie, San Carlo w Neapolu, La Scala w Mediolanie, Opéra Royal de Wallonie, z Orquesta Nacional de España itp., jednocześnie pozostając aktywnym badaczem i edytorem.

Ceniony dyrygent oraz klawesynista. Początkowo Studiował grę na fortepianie w rodzimej Argentynie, by w 1997 roku przenieść się do Europy, gdzie podjął studia w Conservatoire de Musique de Genève w klasie klawesynu. Jego pasją jest przywracanie do repertuaru zapomnianych dzieł operowych kompozytorów włoskich, takich jak Francesco Cavalli, Antonio Draghi, Michelangelo Falvetti, Francesco Sacrati czy Luigi Rossi. Jest regularnie zapraszany do współpracy przez najważniejsze teatry operowe, jak choćby Opéra national de Paris, Teatro de la Zarzuela w Madrycie czy Grand Théâtre de Genève. W 2005 roku założył zespół Cappella Mediterranea, a w 2014 roku Millenium Orchestra. W 2010 roku został dyrektorem artystycznym Ch œ ur de Chambre de Namur. W latach 2010–2013 był artystą rezydentem Centre Culturel de Rencontre d’Ambronay; wciąż regularnie gości na francuskim Festival d’Ambronay. W 2017 roku zaproponowano mu rezydenturę w Operze w Dijon. W Genewie prowadzi klasę klawesynu w Haute école de musique. Jego albumy wyróżniane były m.in. nagrodami „Opus Klassik” czy „Diapason d’Or”.

Zespół założony przez Leonarda Garcíę Alarcóna w 2005 roku. Początkowo jego działalność miała skupiać się na muzyce basenu Morza Śródziemnego oraz barokowej twórczości pochodzącej z krajów Ameryki Łacińskiej. Szybko jednak grupa poszerzyła swój repertuar. Wykonuje obecnie m.in. madrygały, motety polifoniczne i opery. Ansambl szczególnie ceniony jest za przypominanie zapomnianych muzycznych arcydzieł. Oprócz bogatego repertuaru wyróżnia go oryginalność muzycznych interpretacji, niezwykła relacja łącząca muzyków z dyrygentem oraz pracowitość – w normalnym sezonie artystycznym gra zazwyczaj ponad czterdzieści pięć koncertów. Dyskografia Cappelli Mediterranea obejmuje ponad trzydzieści docenionych przez krytykę płyt, wydawanych przez takie wytwórnie, jak Ambronay Editions, Naïve, Ricercar czy Alpha Classics.

Chór kameralny z Namur założony w 1987 roku. Wykonuje utwory z bardzo szerokiego repertuaru – od muzyki średniowiecznej po dzieła współczesne. Z jednej strony promuje twórczość kompozytorów związanych z regionem Niderlandów: Orlanda di Lasso, Philippe'a Rogiera, Hayne van Ghizeghema, Henriego Du Monta, Jeana-Josepha Fiocca, François-Josepha Gosseca czy André Grétry’ego, z drugiej – prezentuje też najwybitniejsze dzieła chóralne z repertuaru światowego. Chór regularnie zapraszany jest na najważniejsze festiwale w Europie. Był prowadzony przez uznanych dyrygentów, takich jak Ottavio Dantone, Peter Phillips, Christophe Rousset, Jean-Christophe Spinosi, Jérémie Rhorer czy Richard Egarr. Od 2010 roku dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem zespołu pozostaje Leonardo García Alarcón. Nagrania Chœur de Chambre de Namur spotykały się z dużym uznaniem ze strony krytyki. Wyróżnione zostały m.in.: „Choc de Classica”, „Diapason d'Or”, „ffff” periodyku „Télérama”, „Editor's Choice” brytyjskiego „Gramophone”, „International Musical Classical Music Award”, „Cecilia Prize”.

Słynący z wszechstronności włoski tenor urodzony w Portici pod Neapolem. Studiował na Università di Bologna, skupiając się na muzyce późnego renesansu – trudnej sztuce recitar cantando oraz polifonii – zarówno religijnej, jak i świeckiej. Dynamicznie rozwijająca się kariera zaprowadziła go do najważniejszych sal koncertowych świata, m.in. salzburskiego Mozarteum, Concertgebouw w Amsterdamie, rzymskiej Accademii Nazionale di Santa Cecilia czy nowojorskiego Lincoln Center. Cechuje go niezwykła świadomość zależności między muzyką a słowem oraz poetyckie fascynacje. Swobodnie porusza się po rozmaitym repertuarze – śpiewa chorał gregoriański, szesnastowieczne frottole, motety, barokową monodię czy pieśni neapolitańskie; świetnie odnajduje się też w utworach współczesnych nawiązujących do gatunków historycznych. Większość płyt Beasley nagrał razem z zespołem Accordone, który założył w 1984 roku wspólnie z Guido Morinim i Stefano Rocco.

Angielski tenor. Absolwent King's College i prestiżowej Royal Academy of Music. Już na samym początku kariery zdobył wiele zaszczytnych wyróżnień. W 2011 roku nagrodzono go na Festival d’Aix-en-Provence, na którym jako wykonawca gościł wielokrotnie, a w 2013 roku na Handel Singing Competition, gdzie otrzymał zarówno nagrodę jury, jak i laur publiczności. Podobny sukces odniósł podczas Internationaler Gesangswettbewerb für Barockoper „Pietro Antonio Cesti”, również zdobywając dwie nagrody. Tak duże osiągnięcia dokonane w młodym wieku sprawiły, że szybko stał się rozchwytywanym śpiewakiem operowym. Występował na deskach Royal Opera House, Covent Garden, English National Opera, Opéra Comique, Opéra national de Bordeaux, Opéra national de Paris, Theater an der Wien i Staatsoper Hannover, współpracował zaś m.in. z Nicholasem Kraemerem, Laurencem Cummingsem, Les Musiciens du Louvre i Marciem Minkowskim, Scottish Chamber Orchestra prowadzoną przez Tõnu Kaljuste, Cappella Amsterdam i Danielem Reussem, Ensemble Matheus i Jeanem-Christophem Spinosim.

Absolwentka gdańskiej Akademii Muzycznej oraz Nederlandse Beiaardschool w Amersfoort. Stypendystka Miasta Gdańska i rządu niderlandzkiego. Naukę gry na carillonie rozpoczęła w 2000 roku podczas kursów u Gerta Oldenbeuvinga, organizowanych przez Muzeum Historyczne Miasta Gdańska. W 2005 roku uczestniczyła w kursach mistrzowskich w Belgii prowadzonych przez Geerta D’hollandera. Od 2001 roku gra na gdańskich carillonach, a od 2018 roku nominalnie piastuje funkcję carillonistki miejskiej. Jest laureatką międzynarodowych konkursów gry na carillonie. Aktywnie koncertuje w Polsce i na świecie. Prezeska Polskiego Stowarzyszenia Carillonowego w latach 2011–2015 oraz kierowniczka Chóru Mieszczan Gdańskich w latach 2006–2017. Obecnie jest adiunktem Akademii Muzycznej w Gdańsku. Organizatorka m.in. kilku edycji Muzycznego Święta Miasta, Letnich Koncertów Carillonowych czy Gdańskiego Festiwalu Carillonowego. W 2021 roku zarejestrowała nominowany do statuetki Fryderyka album „Contemporary Carillon” (Anaklasis). Uhonorowana Nagrodą Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” za rok 2020 oraz odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich klawesynistów. Gra na różnych typach klawesynów i klawikordów oraz na historycznych fortepianach i organach; szczególną pasją darzy improwizacje. Jako solista, dyrygent i kameralista regularnie współpracuje z czołówką międzynarodowych oraz polskich orkiestr i zespołów, w tym z Brecon Baroque, Capella Cracoviensis, Arte dei Suonatori, {oh!} Orkiestrą Historyczną i AUKSO. W 2015 roku nagrał solowy album z późnobarokowymi koncertami klawesynowymi Müthela, nagrodzony „Diapason d’Or”, a dwa lata później wielokrotnie nagrodzony solowy album „Cromatica”. Za „Sonaty różańcowe” Bibera, zarejestrowane wspólnie z Rachel Podger, Davidem Millerem i Jonathanem Mansonem, otrzymał „Gramophone Award”. W 2016 roku został nagrodzony Paszportem „Polityki”. Do ostatnich dokonań klawesynisty należą album koncertami klawesynowymi Bacha (2018) oraz album z kultowymi „Wariacjami Goldbergowskimi” (2020). Artysta wykłada w Akademii Muzycznej w Katowicach. Szczególną uwagę poświęca nauczaniu gry solowej oraz kursom improwizacji w oparciu o metodę partimento.

Zespół muzyki dawnej powstały w 1993 roku, który na przestrzeni lat zyskał międzynarodową renomę. W repertuarze orkiestry znajduje się ponad 700 kompozycji okresu baroku, jak również klasycyzmu i wczesnego romantyzmu. Chociaż muzyka dawna jest domeną orkiestry, w jej repertuarze znajdziemy także utwory kompozytorów żyjących i tworzących w XX wieku oraz kompozycje pisane współcześnie. Z orkiestrą współpracują soliści i dyrygenci z całej Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Japonii, a wśród nich m.in. Rachel Podger, Bolette Roed, Martin Gester czy Hidemi Suzuki. Arte dei Suonatori cieszy się nieustannie przychylną opinią krytyków muzycznych i publiczności, o czym świadczą liczne nagrody i wyróżnienia. Wydane przez Arte dei Suonatori uhonorowane zostały m.in. „Diapason d’Or”, „Gramophone Editor's Choice”, „Choc du Monde de la Musique”, czy „Classics Today”. Orkiestra dokonała także wielu nagrań dla rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych, m.in. dla BBC, Programu 2 Polskiego Radia, SWR, czy Mezzo.

Skrzypaczka, koncertmistrzyni i członkini wielu międzynarodowych zespołów muzyki dawnej, od 2012 roku także lider i dyrektor artystyczny {oh!} Orkiestry Historycznej, która szybko wzbudziła zaufanie i poparcie największych polskich instytucji muzycznych oraz międzynarodowych festiwali. Zapraszana jest również jako koncertmistrz do innych grup, m.in. Le Parlement de Musique czy Capella Cracoviensis. Jako kameralistka współpracuje z kolońską formacją NeoBarock, paryską orkiestrą Le Cercle de l’Harmonie oraz Le Concert de la Loge, monachijską Hofkapelle München, poznańską Arte dei Suonatori. Wśród muzyków, z którymi artystyczne spotkania stanowią dla niej źródło nieustającej inspiracji, wymienić można Rachel Podger, Giuliano Carmignolę, Andrew Parrotta, Juliena Chauvin, Andreasa Staiera, Hidemi Suzukiego, Bartholda Kuijkena, Dana Laurina i René Jacobsa.

Dynamicznie i konsekwentnie rozwijający się zespół założony w 2012 roku, jeden z czołowych polskich zespołów muzyki dawnej w Polsce. {oh!} Orkiestrę Historyczną tworzy grupa instrumentalistów – pasjonatów skupionych wokół wykonawstwa historycznego, którzy będąc miłośnikami muzyki dawnej, są również silnie związani ze swoim regionem. {oh!} jest pierwszą na Śląsku profesjonalną orkiestrą grającą na instrumentach historycznych, która jednocześnie stała się jego kulturalną wizytówką zarówno w Polsce, jak i za granicą. Na rynku fonograficznym orkiestra akcentuje swoją pozycje znakomicie przyjętymi albumami. Do ostatnich dokonań zespołu należy wyróżniony „Preis der Deutschen Schallplattenkritik” trzypłytowy album z operą Leonarda Vinciego „Gismondo, re di Polonia”, której prawykonanie zostało nominowane w 2020 roku do Nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii Wydarzenie Roku. Zespół regularnie występuje na polskich i zagranicznych festiwalach. Koncertmistrzynią orkiestry jest nominowana w 2019 i 2020 roku do Paszportu „Polityki” skrzypaczka Martyna Pastuszka.

Zespół wykonawstwa historycznego założony w 2019 roku w Katowicach. Tworzą go Marta Korbel (skrzypce), Marta Gawlas (flet), Monika Hartmann (wiolonczela), Natalia Olczak (klawesyn). Nazwa ansamblu ma podkreślać spójność brzmieniową wynikającą z interpretacji muzyki na najwyższym poziomie. Nie zamykają się jednak w ramach kwartetu: występują w rozszerzonych formacjach, jak również w duach i triach. Zespół szybko zdobył uznanie publiczności, o czym świadczą występy na festiwalach w Polsce (m.in. na Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, Festiwalu Strefa Ciszy w Łazienkach Królewskich, Festiwalu Młoda Muzyka Dawna) i za granicą (Musiques Baroques à Savennieres we Francji). Ich działalność wyróżniona została również na międzynarodowych konkursach, m.in. I nagrodą na Concours International de Musique Ancienne du Val de Loire. Od 2022 roku jest częścią EEEMERGING+, europejskiego programu wspierającego najzdolniejsze zespoły muzyki dawnej.

Zespół muzyki dawnej, którego trzonem jest duet gambowy Julii Karpety i Krzysztofa Karpety. W zależności od programu formacja rozszerza swój skład o teorbę, klawesyn czy instrumenty perkusyjne. Szczególne miejsce w ich repertuarze zajmuje muzyka kompozytorów od XVI do XVIII wieku, wykonywana na wszystkich instrumentach z rodziny viol: od dyszkantowych po basowe violone. Zespół występował m.in. na Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Krakowie, Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej im. Johannesa Brahmsa Non Sola Scripta we Wrocławiu czy MITO SettembreMusica we Włoszech. Muzycy współpracowali również z renomowanymi zespołami muzyki dawnej, jak Il Giardino Armonico, {oh!} Orkiestra Historyczna, Arte dei Suonatori, Wrocławska Orkiestra Barokowa.